Krótka lekcja historii
Produkty firmy Maxthon tak naprawdę są dostępne już od długiego czasu na rynku. Przeglądarka początkowo nosiła nazwę MyIE2 i nie była oddzielnym produktem, a tylko nakładką shellową na Internet Explorera. Dodawała ona dodatkową funkcjonalność poprzez zaimplementowanie funkcji wyświetlania stron w zakładkach. Szybko jednak zaczęła ewoluować w kierunku niezależnego produktu.
W 2005 roku Maxthon został pierwszą niezależną przeglądarką wyposażoną w funkcje zakładek. Wraz z rozwojem projektu, szybko do listy dodatkowych funkcji dołączyły takie rzeczy, jak blokowanie reklam, menedżer haseł, przechowywanie linków do ulubionych stron online, instalator wtyczek oraz wiele innych.
Pod koniec 2010 roku, po 8 miesiącach testowania wersji beta, na rynek wprowadzona została kolejna odsłona przeglądarki – Maxthon 3. Wyposażona została w silniki renderowania WebKit oraz Trident. Ten pierwszy, będący domyślnym, przeznaczony jest do obsługi nowoczesnych stron, podczas gdy ten drugi spełnia swą rolę, gdy istnieje potrzeba renderowania elementów strony przygotowanych pod starsze wersje Internet Explorera
Wraz z wydaniem trzeciej odsłony przeglądarki na komputery stacjonarne, premierę miała również wersja na urządzenia mobilne z systemami Android.
W grudniu 2012 roku producent zdecydował się na zmianę nazwy przeglądarki i porzucił promocję na podstawie numeru wersji. Takim sposobem powstała czwarta odsłona przeglądarki, tym razem jednak pod nazwą Maxthon Cloud Browser. Podobny ruch wykonany został w wypadku mobilnych wersji przeglądarek.
